હું કહું ન કહું તને કંઈ ફરક ન પડે ચૂપ છું એટલે જ તારા જવા ટાણે
છું દુ:ખી પણ દર્દ તો મારે જ સહેવાનું હૃદયની વાત તો આંખ પણ ન જાણે
સૌ અટવાયા છે ખુદના જ આવેગમાં
કોઈનો ભાવ અહીં બીજા કોણ પ્રમાણે?
કેટલું કઠિન છે ખુદે વણેલું વસ્ત્ર ફાડવું?
તારું જ નામ વણ્યું’તું તાણે ને વાણેનિસર્ગ આહીર : 25.6.20011
Category: Poems
વીતરાગ
આંખથી વેધક વૈશાખી રજ ખરે
મહીં તું જ વાયરા-શી ફરફરે,
એને જ જો નથી આવવું અહીં
કોઈ એની ઈચ્છાનું શું કરે ?
ભટકતો રહું ઘટ્ટ અંધાર-શો
અરે, કોઈ તો મને દીવો ધરે,
મૂળમાં જ અગન મારી ઓછી
વર્ષોની રાખ વળી ગઈ ઉપરે,
નથી અમથીય એની બીક મને
મારામાંનું જ કંઈક મારાથી ડરે.
નિસર્ગ આહીર : ફેબ્રુઆરી ૧૬, ર૦૦૮
વેદન
કોઈ જ નવું સંવેદન પ્રવેશ ન પામે ભીતર,
બારણે બેસી તારો ભૂતકાળ પહેરો ભરે છે;
બહેરી છે વસંત કે બાર બાર મહિને સાંભળે,
રોજ ટોડલે બેસી કોયલ નાહક ટહુકા કરે છે;
અકબંધ છાંયડો પાથરવાની પ્રતીક્ષા છે પણ,
રોજેરોજ આયખાનાં પાંદડાં ટપાટપ ખરે છે.
નિસર્ગ આહીર : 15.7.2011
પ્રિય
સૌની સાથે જ છે છતાં બધાથી પર તું, પ્રિય,
લે આ સંબંધ ખાલી કર્યો, એને ભર તું, પ્રિય;
કદી ન હો તારો પંથ પથરાળ ને પીડાદાયક,
સપનાંઓનું સરવર ભર્યું એમાં તર તું, પ્રિય;
સાચા સગપણમાં કોઈ બંધન નહિ, નહિ આજ્ઞા,
તારી લીલા જોવાની મજા, ફાવે તે કર તું, પ્રિય;
મારે અંગે ઊગી કોની આ પ્રેમલ પગલાંછાપ ?
અંદર ઊતરી જોયું તો કરે હરફર તું, પ્રિય;
મને થાય કે સુખના આખેઆખા દરિયા આપું,
ખોબો ધર, આંખો ધર કે અંતર ધર તું, પ્રિય.
નિસર્ગ આહીર : જુલાઈ ૮, ર૦૦૯.
પ્રેમોલ્લાસ
અડધા છૂટેલા શબ્દથી વેરાયું મૌન હવે આંગણામાં ઝાડ થઈ લહેરે
જે જે ચૂકી ગઈ કહેવાનું તે બધું સૂક્કાં પાંદડાંની સંગ કોઈ ખંખેરે
આંખમાં આવ્યાં તે આંસુ કહેવાય
મારે મન કોઈ ગેબી મંદિરની ફરફરતી ધજા
ભીની આંખે બોલ બધા ભૂંસી નાખે
તારા જેવી જ માસુમ હોય છે તારી સજા
ધીમે ધીમે તું આશાનાં મોતી પરોવે ને કારણ વગરનાં પાછાં વેરે
અડધા છૂટેલા શબ્દથી વેરાયું મૌન હવે આંગણામાં ઝાડ થઈ લહેરે
હોય શું મારી ઈચ્છાના વૈભવમાં
આરંભથી અંત સુધી ‘તું’ નામનાં ફૂલો
હવે તો આસપાસ કોઈ વેલ વળગી છે
કહે કાનમાં કે પ્રેમ એટલે સુગંધનો ઝૂલો
કદી સપન રૂપે કદી સ્મરણ રૂપે કદી કોઈ નામ વગર આ કાયા તને જ પહેરે
અડધા છૂટેલા શબ્દથી વેરાયું મૌન હવે આંગણામાં ઝાડ થઈ લહેરે
નિસર્ગ આહીર : મે રપ, ર૦૧૦
પ્રેમ એટલે તું
મારે દીવડે તું દિવ્ય સ્થાપે,
એકાંત હોય કે અંધારું, કાપે,
સગપણ તારું સમજણ આપે,
કે પ્રેમ એટલે તું,
કે પ્રેમ એટલે તું…ગયા ભવની તરસ ટળે,
નવું આકાશ આવી મળે,
ઈચ્છા વગર અઢળક ફળે,
ને અપરંપાર છું,
કે પ્રેમ એટલે તું…નજર નાખું ને નદી થાય,
પીડા પાણી શી વહી જાય,
મોર બની કોણ મને ગાય ?
ઉત્તરે હું પામું શું ?
કે પ્રેમ એટલે તું…આરપાર ધોધમાર આવે,
મારામાં મને વરસી લાવે,
ભીની ગંધના જે ભાવ વાવે,
એે કવિતા લખું હું,
કે પ્રેમ એટલે તું…
નિસર્ગ આહીર : જુલાઈ ૧પ, ર૦૦૯
પ્રલાપ
કર્ણપ્રિય અવાજ પણ કાન પાસેથી જ પાછો ફરી જવાની આ ઘટના
ને પેલું પંખી ગાવા ખાતર ગાયા કરે ત્યાં દૂર-સુદૂર
આ બન્નેની વચ્ચેની અવસ્થામાં મને મૂકીને જતાં રહેવું તારું
હજી પણ રેતીની ડમરી જેમ ઘુમરાયા કરે
આવ, આવી જા આ કશા જ અહેસાસ વિનાની ક્ષણોમાં
પાનખરનાં પર્ણોની માફક સમય ખર્યા કરે છે
ને કોઈને કશી જ ગણતરી નથી
પાંદડાં જેવું જ લીલું હતું આયખું એ ઊડી ગયું પેલા પક્ષીની પાંખે
અથવા તો લક્કડખોદે એને કરકોલી નાખ્યું છે
માળા તો છે હજી પણ, તું છોડી ગઈ હતી એવા જ
એમાં ઈંડાંનું અકબંધ રહસ્ય નથી
પાંખો નીચે સંકેલાઈને પડેલું ભવિષ્ય નથી
દૃશ્યો જોતી આ આંખો છે કે પ્રસંગોને પસાર થવાનો રસ્તો?
મારો પ્રત્યેક ધ્વનિ તૂટી પડે અફળાઈને એવી દીવાલો કોણે ચણી દીધી છે ?
મને ઘણી વાર લાગે કે તને પ્રશ્ન ન પૂછું, ભરપૂર પ્રેમ કરું
પણ સામે પ્રશ્નાર્થોની, આશંકાઓની, અવિશ્વાસની અજસ્ર ધારાઓ જાઉં છું ને
મારી હયાતી પ્રશ્ન બનીને ભીંજાતી રહે એવી જ વ્યવસ્થા કોઈએ કરી છે એમ લાગ્યા કરે
આ પ્રતીતિ વગરનું જીવવું અને જીવ્યા વગર ઝૂરવું
એ જ કદાચ મારા ભાગે આવેલી નિયતિ છે
કદાચ તું પણ લાચાર હશે
હા, કદાચ…
નિસર્ગ આહીર : ૩૦.૧.ર૦૧ર
વો તો નહી
અગર દૂર જાને કી બાત હૈ
મુજે કુછ બતાના નહી
કચ્ચી ઉમર મેં બહુત દર્દ સહા
અબ જ્યાદા સતાના નહી
જિતના દેખના થા દર્પણ મેં
દેખ લિયા, અબ ક્યા?
સબસે પર હૈ તુજસે મેરા રિશ્તા
નયા નાતા જતાના નહી
નિસર્ગ આહીર : 24.6.2011
ચાલ સખી
ચાલ સખી, શહેર છોડી કયાંક દરિયાકિનારે જઈએ,
બીજો બધો બોજો બાજુએ મૂકી મજાનાં મોજાં થઈએ.સંબંધના નામે છેતરે એવા લોકમાં
કોઈ પોતીકાની તલાશ છે,
હર ચહેરા પર મૃગજળના છાંટા
હવે થોડીક વર્ષાની આશ છે,
મોટા મહેલની માયા નહિ, એકબીજાની આંખમાં રહીએ,
ચાલ સખી, શહેર છોડી કયાંક દરિયાકિનારે જઈએ.હૈયું ખોલી કરીએ વાત
ઈચ્છાથીય અધિક સુખ આપીએ,
લેવાનું શું, દેવાનું શું?
લેણદેણથી સંબંધ નહિ માપીએ,
સમજવાનું સમજી લેશું સહજ, કારણ વગર ન કહીએ,
ચાલ સખી, શહેર છોડી કયાંક દરિયાકિનારે જઈએ.
નિસર્ગ આહીર : જુલાઈ ૧, ર૦૦૯.
કોઈ નહિ
ઋતુ ઋતુના ચાંદ જોયા પણ રાતે તું ઊગે એવું તો કોઈ નહિ,
તાજાં તાજાં ફૂલ પર સોહે એ ઝાકળ તારા વિના જોઈ નહિ;
તને દૂરથી આવતી જોઈ મારામાં બેપાંચ ચોમાસાં વાવું, સૈ, ધોધમાર ધારા અધવચ્ચ અટકે એવું તે કેવું તારું જાવું?
અભાવભીનું આભ ઝીંકાયું માથે તો ય આંખ આ રોઈ નહિ;
ઋતુ ઋતુના ચાંદ જોયા પણ રાતે તું ઊગે એવું તો કોઈ નહિ;
વહાલ આપ ગાલ આપ પણ વહાલી, વિકલ્પ આપ નહિ,
કોઈ પળ કોઈ કૂંપળ નથી તારા વિનાની, એને કાપ નહિ,
સમય તો બધું લઈ લે લૂંટી લે, મેં તને કદીય ખોઈ નહિ;
ઋતુ ઋતુના ચાંદ જોયા પણ રાતે તું ઊગે એવું તો કોઈ નહિ.
નિસર્ગ આહીર : 1.7.2011
