Author: Nisarg Ahir

હસતો તારો ચહેરો જોઈ હૈયું બસ એક જ વાત કહે
અંગેઅંગ તવ છલકે દરિયો આનંદનો એ કાયમ રહે
એક અનોખું વાદળ આવી
જાણે ધોધમાર વરસી ગયું
સપને સપને ઝાકળ હતી
હવે સુખનું સરવર થયું
છલોછલ વહેતી નદી જોઈ થાય કે તું જ કલકલ વહે
અંગેઅંગ તવ છલકે દરિયો આનંદનો એ કાયમ રહે
કદીક કોયલ લાવે ટહુકો
કદીક આખી વસંત લાવે
લીલાંછમ પાંદડાં પહેરાવી
રોમેરોમ ફૂલોને વાવે
આસપાસ અમળાતો નટખટ પવન તારી સુગંધ ચહે
અંગેઅંગ તવ છલકે દરિયો આનંદનો એ કાયમ રહે.

જૂન ૩૦, ર૦૦૯

આંખથી ખરેલ સુખ ઝીણી ઝરમર થઈ, સખી
પહેલા વરસાદની ગંધ તારામાંથી વહી, સખી
વરસાદને વરસાદરૂપે જોયો’તો
આજ ધરતીના પિયુરૂપે જોયો
ઢેલ ઢળકતી આવી એમ જ
મોરલાએ નાહકનો ટહુકો ખોયો
આ નદી વહી તારાં-મારાં પગલાંને લઈ, સખી
આઠ માસ ધરતીને આલિંગી
હવે ઝાડવાં નખશિખ નાહ્યાં
કિનારાના પથ્થરને પાણી ચૂમે
કહે, કોણે કોને કેટલાં ચાહ્યાં?
પ્રીત કેવી કે પર્વતની રેતી દરિયે ગઈ, સખી !
આંખથી ખરેલ સુખ ઝીણી ઝરમર થઈ, સખી
પહેલા વરસાદની ગંધ તારામાંથી વહી, સખી

4.7.2011

ના મૂંઝવણ, ના દંભ કરવો , ના શરમ , ના કશું છૂપાવવું,
આપણા સંબંધમાં એવી હો મોકળાશ કે જ્યાં જવાય ત્યાં જવું;
સખી, કદી સંકોચ ન રાખતી,
મનમાં જે આવે તે કહેજે,
હું તારી ઈચ્છાનું ખુલ્લું ઘર,
મારામાં મન ફાવે તેમ રહેજે,
જેવા છીએ તેવા એકબીજાને મળીએ, ન કદી ઉછીનું લાવવું,
આપણા સંબંધમાં એવી હો મોકળાશ કે જ્યાં જવાય ત્યાં જવું;
હસવાનું, રડવાનું, મળવાનું,
આપણા તો કેટલીય ભાતના નાતા,
કોઈનો સાવ શ્વેત સ્વાર્થ,
કોઈ પ્રેમમાં રત ગુલાબી રાતા,
બીજે ભલે ગમે તેવું હો, આપણું સગપણ સાવ નોખું નવું,
આપણા સંબંધમાં એવી હો મોકળાશ કે જ્યાં જવાય ત્યાં જવું;
મારું જે કંઈ ઉત્તમ તે આપું,
લાગણી વિના બીજું ન માગું,
મારું સુખ પાથરી સૂતી રહે,
તારી કવિતા ગાતો હું જાગું,
મારી ઈચ્છા બસ એટલી, સખી, કે તારે કદી ના દુ:ખી થવું,
આપણા સંબંધમાં એવી હો મોકળાશ કે જ્યાં જવાય ત્યાં જવું;
આપણા સંબંધને નામ ન દઈએ,
મળીએ ત્યારે સાચ્ચેસાચ્ચાં મળીએ,
કદી લાગણી ન બાંધી રાખવી,
એ જેમ ઢળે તે ઢળીએ,
જે ગમે તે કરી લેવું, ન ગમે તે નહિ, બીજું કશું ન વચ્ચે લાવવું,
આપણા સંબંધમાં એવી હો મોકળાશ કે જ્યાં જવાય ત્યાં જવું;
મારો ઈરાદો આ રહ્યો :
મારે તને અપરંપાર ગમવું છે,
જ્યાં સુધી તને ચાહી શકું,
તારી આંખોમાં રમવું છે,
તું કાયમ મજાનો બગીચો થા એવું એક સુખ તારામાં વાવવું,
આપણા સંબંધમાં એવી હો મોકળાશ કે જ્યાં જવાય ત્યાં જવું;
મારો કદી ન ભાર રાખીશ,
તું ચાહે તેને પ્રેમ કરજે,
બસ, તું હસતી રમતી
મારી સુખ નામની નદીમાં તરજે,
આપણું સાથે હોવું એટલે, સખી, એકબીજામાં અનહદ ફાવવું,
આપણા સંબંધમાં એવી હો મોકળાશ કે જ્યાં જવાય ત્યાં જવું.

જુલાઈ ૧૩, ર૦૦૯.

તરસ જીવલેણ હવે પીવું સાચું સગપણ પલ પલ
આયખું ધરાઈ જાય એવું મળે મીઠું જરા જો જલ
મારી ઈચ્છા બસ એટલી જ
કોઈકને ભરપૂર ચાહી લઉં
ગમતા માણસનું મન મલકે
એથીય અઢળક સુખ દઉં
કરું આખોય જનમારો રંગીન રૂપાળો છલોછલ
તરસ જીવલેણ હવે પીવું સાચું સગપણ પલ પલ
મારે કહેવી છે વહાલભરી વાત
કોઈક તો મને જરા પૂછે
આંખોમાં થીજેલાં આંસુ
કોઈ સ્વજન આવીને લૂંછે
કોઈ જો ઝાકળ જેમ અડકે તો ફૂલ ખીલે દલેદલ
તરસ જીવલેણ હવે પીવું સાચું સગપણ પલ પલ
કોઈ પ્રેમલ પોતીકું ન હોય
તો આખુંય આયખું અધુરું
એક મનગમતા માનવીના ટેકે
મલકે હૈયું મધુરું મધુરું
એક મીઠી નજરના પ્રતાપે નદી ભરપૂર કલકલ
તરસ જીવલેણ હવે પીવું સાચું સગપણ પલ પલ

સપ્ટેમ્બર ૭, ર૦૦૯

I know that
Your stones are also very much polished
In your garden,
I have nurtured my orchard with
Wild weeds.
Seeing my torn shoes at your door steps,
You ran away barefoot
From backside.
I simply wanted to say you : I can’t cut those fingers
Who has shaped me ugly but with great care.

By Nisarg Ahir : 20.6.2011

And somebody waited for long…
A drizzle with dust
A wounded sound
A song with broken meaning…
What he wants from that deserted road?
He knows it reach to nowhere
And she will never go that lonely place
To elaborate forgotten words
When I faced that fellow
He has just worn my identity!!!!

By Nisarg Ahir : 27.6.2011

How can you clean up my days?
Which I have painted with colours of your dreams?
If you want a fruit of my being, take away
But don’t cut off a tree
Which has served sweetness to many
If you will come back
I might be there as a nest…
Lonely, deserted, yearning
And few feathers you left…

By Nisarg Ahir : 24.6.2011

Birds chirp for me but I hardly offer my ears
An eternal moon is ready to paint a ray on my heart
But I can’t ever offer a canvas
A stream is eager to wash my dust of years but I can’t put my feet in
A boon is showering happiness on a wide green field
But I choose to remain closed in my clumsy small room
A trumpet cries on a battel field for nothing
I am tired and wish to go out of everything at least
Alas! the sun told me to remain in darkness
As I was fighting for patty things for life time
A part of the earth was for me to create an oasis of being
But It’s still vacant and destiny nods his head in distrust…
With whom I tried to walk for long, have kept me apart
Come, o my soul, find a flute and play our own songs…

By Nisarg Ahir : 12.11.2017