પ્રેમમાં તું કેવું આઘુંપાછું થાતી’તી,
પવન વિનાયે દુપટ્ટા જેવું લહેરાતી’તી;
તને ફૂલની પગલી પાડતાંયે નહોતું આવડતું,
તોય આખી વસંત લઈને વાતી’તી;
એકવાર મેં વરસાદનું સરનામું આપ્યું’તું,
પછી તું રોજ વાદળ સુધી જાતી’તી;
ભીની માટીમાં કોઈએ લખ્યું’તું શું?
રોજ નદીએ નહાવા જાતી’તી;
કદી કોઈ અક્ષરને નહોતું જડયું જે,
એ જ ગીત તું રોજેરોજ ગાતી’તી;

નિસર્ગ આહીર : જુલાઈ ૧૪, ર૦૦૯