આ અને આવી બીજી રાતનો ડર લઈ ફરું,
તું હોય જો પાસે તો મારો નિબિડ કર ધરું,
જે શકયતાઓ હતી, વર્ષો સુધી તપાસતો રહ્યો,
હવે કોઈ પણ ફરિયાદ વગર તારા તરફ પાછો ફરું,
કશું જ ન કરી શકવાનો વસવસો ઘેરી વળે,
બેવડી ગતિથી સમય બસ ખંખેરતો રહું,
શું કરી શકાયું હોત તારી ચાહતમાં એ પ્રશ્ન નથી,
કેમ કોઈ ન ચાહી શકયું મને એ જ વિમાસતો રહું,
આ અવસર આનંદ માટે જ ગોઠવવામાં આવ્યો હતો,
અંતે વિષાદ ઘરને ઘેરી વળ્યો, તને શું કહું ?
આવનારા દિવસો એક છળ હોઈ શકે છે.
હું કંઈ જ ન હોવાનો પ્રવાહ લઈ વહું,
અણગમતું તો કંઈ કેટલું આસપાસ ખડકાયા કરે,
ગમતું પામવા જતાં ન પામવાનું જ પામતો રહું.

નિસર્ગ આહીર : ૧૦ ફેબ્રુઆરી, ર૦૦૮