આકાશને ઘરની જેમ ખોલી શકાય છે
સુખના ટેકાવાળાં આસન છે એમાં
કેવળ નીદ્રાની પથારી ત્યાં
હૃદયની ઝંખનામાં રમતા લોકો સાથે કાયમની મિજલસ
જે કરવાં ગમે એ કામ રાહ જુએ છે
સુંદર પુસ્તકના સુંદર શબ્દો કાનમાં એમ જ આવીને બેસી જાય છે
સાંભળવું ગમે એ સંગીત ગૂંજે
ખાવું ગમે એ ભોજન રાહ જુએ
મનગમતાં દૃશ્યો અંદર જ આમંત્રી શકાય છે
હા, જે જે ઝંખ્યું હોય એ બધું જ છે એ ઘરમાં
સવાલ એટલો જ છે :
એ ઘરનો દરવાજા ક્યાં છે ?

નિસર્ગ આહીર : ર.૮.ર૦૧૭