કાવ્યકણિકા

જિસ તરહ ખયાલો મેં યૂં આતી હો,
કભી તો અપને આપ આ જાઓ;
લબ પર બહુત સી કવિતા તેરે લિયે
કભી તો અપને લબ સે વો ગાઓ.

નિસર્ગ 6.7.2011

આંબાની આસપાસ કોયલ ને કંઈ બીજાં પંખીના મુકામ,
એકાદ કેરી તેં ચાખી પછી પાંદડે પાંદડે ટહુકે તારાં ગામ.

નિસર્ગ 6.7.2011

બે ચાર નામનાં છાંટણાં આ અંગ પર
ને કેટલાંય ચોમાસાં સાવ કોરાં ગયાં
એને મનાવવામાં જિંદગી વીતી ગઈ
પોતાનાં હતાં તેય પરાયાં થયાં

નિસર્ગ 27.6.2011

વો થી જિંદગી મેં તો વક્ત કુછ હુન્નર થા જૈસે
નઝારોં મેં અપને હાથોં સે સપનેં બૂને થે કૈસે કૈસે
ગબ્બારોં સે સારા આસમાં સજા દિયા થા દિલકસ
હમને કભી નહિ જાના કિ હવા કા ઝોંકા થી વૈસે

નિસર્ગ 27.6.2011

તારા ગયા પછીની છિન્નભિન્ન ક્ષણોને સરખી કરું છું
તિરાડ પડેલી નજરમાં કઈંક ભીનુંભીનું ભરું છું
અચાનક ક્યાંથી ઊતરી આવી આ દીવાલો?
ક્યાંક તો રેશમ શો રસ્તો હશે એવી આશમાં ફરું છું

નિસર્ગ 29.6.2011

કુછ અચ્છા હોગા યે સોચ સોચકર ઠોકરેં ખાતા રહા
કદમ ઊઠે થે ફૂલોં કે લિયે પર પથ્થર હી પાતા રહા
જિસે સૂનાના થા વો થા કિસિ ઓર શબ્દ કી તલાશ મેં
મુજ સે બિછડ ગયે થે વો હી ગીત મેં ક્યોં ગાતા રહા?

નિસર્ગ 29.6.2011

કોઈ ચાંદાની વાત નહિ, સાગરની વાત નહિ, પ્રેમનીયે વાત નહિ,
ચાલ, સખી ! આ વરસાદમાં મૂંગાંમંતર બસ સંગસંગ ચાલીએ;
કોઈ પણ કારણ  વગર તને લથબથ ચાહવાનું પર્વ આવી ઊભું,
નથી જવા દેવું આ ચોમાસું એમ ને એમ, કંઇ અંગેઅંગથી ઝાલીએ.

નિસર્ગ આહીર  ૧૧.૭.ર૦૧૧

છોકરો છોકરીને કહે કે દરિયા જેટલું ચાહું,
એથી તો સાવ જુદી મારી ચાહવાની રીત;
કદી તને કહું નહિ કે કેટલો કરું છું પ્રેમ,
માછલી જેવું આયખું મારું, પાણી એ જ પ્રીત.

નિસર્ગ 9.7.2011

આંખોમાં સખી, તું આમતેમ ઘેરાઈ ને આ ચોમાસું બેઠું,
ઊંચું ચડયું’તું સુખ એક દિ’ એ જ ઊતરી આવ્યું હેઠું.

નિસર્ગ 9.7.2011

કયા ભવનાં ઊગ્યાં કારમાં અજવાળાં
કે આંખ સામે સઘળું ને કંઈ ન સૂઝે;
ગોટમોટ અંદર સૂતી ઝંઝાને જગાડો કે
મારા પથ્થરમાં કોતરેલા દીવડાઓ બૂઝે.

નિસર્ગ 9.7.2011

કોઈ ચાંદાની વાત નહિ, સાગરની વાત નહિ, પ્રેમનીય વાત નહિ,
ચાલ, સખી, આ ઝરમરમાં મૂંગાંમંતર બસ સંગસંગ ચાલીએ;
કોઈ પણ કારણ વગર તને લથબથ ચાહવાનું પર્વ આવી ઊભું,
નથી જવા દેવું આ ચોમાસું એમ ને એમ, કંઇ અંગેઅંગથી ઝાલીએ.

નિસર્ગ 11.7.2011

આયખાને આંગણ આજ આવ્યો અવસર
તો પહેલું આમંત્રણ તમને જ હોયને?
ફૂલ કંઈ એમ ને એમ નથી મેં વેર્યાં,
વસંત લહેરી જશે તમારાં પગલાં જોઈને.

નિસર્ગ 12.7.2011

નજર સામે જ છો તું, આંખમાં ઊતારવાની બાકી છે,
હૈયામાં લાગી છે એક આગ, બસ ઠારવાની બાકી છે;
પ્રેમ હોય, પવન હોય, પથ્થર હોય કે પીડા હોય,
અનેક સંદર્ભમાં મૂકી સાંગોપાંગ ધારવાની બાકી છે.

નિસર્ગ 12.7.2011

આંખને જોવી છે તો જોઈ લે છોકરીને, આમ ત્રાંસી આંખે છૂપું છૂપું જો નહિ;
જગ તો ભર્યું જ છે છલોછલ સૌંદર્યથી, તું તારા સૌંદર્યને આવી રીતે ખો નહિ;
ખબર છે એણે ઊડવા આપી છે પાંખો? તારા જ ઠેબે ચડી તું પ્રભુ પાસે રો નહિ.

નિસર્ગ આહીર, 14.7.2011

સાવ સહેલું છે કહેવું કે તને ખૂબ ખૂબ ખૂબ પ્રેમ કરું છું,
વરસો સુધી કોઈને એમ ન કહી શકાયાની આ વેદના;
સૂવા માટે છ અને બેસવા માટે બે ફૂટ જ જગ્યા જોઈએ,
મારા જ ઘરમાં મારી રીતે ન રહી શકાયાની આ વેદના.

નિસર્ગ આહીર, 14.7.2011

થયું કે અવસર આવે એ પહેલાં આવી જાય એવાં સ્વજન હોવાં જોઈએ,
પણ એ તો એવી રીતે જોઈને ગઈ, લાગે છે આ બારણાં ય રોવાં જોઈએ;
આવે, બેસે, ગાય ને પછી ‘ઠૂઠું’ કહીને ઊડી જાય એનું દુ:ખ ઓછું નથી,
કોણ કહે એને કે ઝાડને પણ વર્ષા કે વસંતના સંદર્ભ વિના જોવાં જોઈએ?

નિસર્ગ આહીર, 14.7.2011

આજ ફુલ્લગુલાબી લાગે છે, નવાંનક્કોર મારાં સપનાં પહેર્યાં કે શું?
કોની ફળી માનતા, મારી કે તારી? પ્રેમદેવને શ્રીફળ વધેર્યાં કે શું?

નિસર્ગ 15.7.2011

ખુદ સિવાય બીજું બધું જ હોવાના દિવસો,
બારીએ બેસી બાળપણ જોવાના દિવસો;
નાની એવી ચીજ માટે કેવી જિદ્દ કરતો’તો,
પહાડ શાં દુ:ખોને છાનાછાના રોવાના દિવસો.

નિસર્ગ 15.7.2011

માંડ માંડ સુવડાવ્યા છે મારા તોફાની પ્રશ્નો, એને જગાડશો નહિ,
ઉત્તરો શોધવામાં ગયો આખો દિવસ, હવે રાત બગાડશો નહિ,
તમે ‘ના’ કહી તો સરી ગયો તમારાથી ખૂબ દૂર દૂર આ એકાંતે,
નહિ જાઉં ઉંબર બહાર, પણ મને મારામાંથી ભગાડશો નહિ,
કોઈનોય લગાવ મારામાં તરત જ લેલૂંબ વન થઈ લહેરાય,
પછી એને કાપતાં બહુ વાર લાગે છે, ખોટી લગન લગાડશો નહિ.

નિસર્ગ 18.7.2011

ખુદનો એટલો વિસ્તાર ન કરું કે સંકેલતાં બહુ વાર લાગે,
ગતિ ન હો એવી સાવ અંધ કે મને જ મારી ઠોકર વાગે;
એકાદ સાચા સંબંધનો સંગાથ ઈચ્છતો હું એકલ પ્રવાસી,
હૃદય, એ રસ્તે ન જા કે બાંધ્યા ન હોય એવાય સંબંધો જાગે;
સમય, હું તો શિખાઉ માણસ, ચીતરવામાં ભૂલ પણ થાય,
તેં એવા તો કેવા રંગ પૂર્યા કે ક્ષણેક્ષણ ખુલાસાઓ માગે?

નિસર્ગ 18.7.2011

સહજ મળાય તો મળીએ, પણ ન કોઈ વહેવારે,
એકમેકના આંગણ આવીએ સંબંધના તહેવારે;
ખૂબ અંતર છે વચ્ચે ને મળાય પણ બહુ વારે,
પણ હૈયે હેત જાગે તો મળીએ સ્વપ્નની ધારે.

નિસર્ગ 23.8.2011

અજીબ અંધારું છે આ, તને અડકું તો પ્રેમને સદેહે જોતો હોઉં એમ લાગે,
હાથથી હોઠ સુધી જતાં તો કંઈ કેટલી કાળીભમ્મર ઠેસ મને વાગે !!

નિસર્ગ 13.9.2011

વો રાસ્તા ન ખિલ પાયા, ક્યા કરેં? તેરી માસુમિયત પર કુછ ઘમંડ સવાર થા,
જરા રુકકર, જરા મુડકર દેખતી તો પતા ચલતા કિ તેરે હર કદમ પર પ્યાર થા.

નિસર્ગ 14.9.2011

ઇચ્છા તો એ કે થોડાંક વરસ તારા નામે કરું,
મારા ખાલી ખૂણામાં તને ઠાંસી ઠાંસીને ભરું,
તું જ પ્રશ્નો ઊભા કરે છે સાવ કારણ વગર,
બાકી પ્રેમમાં હોય શું એવું મોટું ખોટું ને ખરું?

નિસર્ગ 15.9.2011

કચકડાના કાચા સંબંધની કડવાશને દૂર કરી નાખીએ
કોઈ ન હોય આપણું તો આપણી જ હયાતીને ચાખીએ

ડીસેમ્બર ૮, ર૦૦૮.

તને અપેક્ષિત હોય એવા એક પણ પ્રશ્ન પૂછવા નથી,
તેં આપેલ દૃશ્યો ઝાંખપ આપે પણ કદી લૂંછવાં નથી.

નિસર્ગ આહીર. ૩૦.૧.ર૦૧ર

ન આવી શકે તો ન સતાવ, સખી
અથવા અંધારું પહેરીને આવ, સખી

ર૮ જુલાઈ, ર૦૦૮

કંઈક ખાનગી ગુપચુપ થતી રહી મારા ગયા પછી
હર વાતમાંથી કટુતા ખરથી રહી મારા ગયા પછી
સ્વજનો સમયાંતરે બધું વીસરી ગયાં
પોતીકી નહોતી તે યાદ કરતી રહી મારા ગયા પછી
મને મારું સ્થાન બહુ જ મહ¥વનું લાગતું’તું
ખાલી જગ્યા તરત જતી રહી મારા ગયા પછી

ર૮ જુલાઈ, ર૦૦૮

આજ આવેલા સપનાના રંગ હવે અંગેઅંગ મહેંદીની ભાત જેમ ઊગ્યા
ભીતરમાં ભારેલા હતા એ મેઘ બધા બંધન તોડી દરિયા લગ પૂગ્યા

નિસર્ગ આહીર ર૩-૭-ર૦૦૮

સાવ સહજ તને મળી શકું એ જ ઘર હો,
સગપણમાં સ્નેહ સિવાયનું સર્વ પર હો;
સ્પર્શ કરું ને સાવ તારામાં ઓગળી જાઉં,
તારા હૈયામાં હૈયું, પ્રાણ પ્રાણમાં તર હો.

નિસર્ગ આહીર, ૧૮.૧ર.ર૦૧પ

આમ મીઠું મીઠું જાયા ન કર, બહુ મોહક લાગે છે,
કદી ય કલ્પી નથી એવી એવી ઈચ્છાઓ જાગે છે;
તું થોડી દૂર આમ તો પણ લાગે હોઠ પરનું ગીત,
ઈરાદાને એવું કેવું સ્પર્શી કે સિતાર જેવું વાગે છે !

નિસર્ગ આહીર, ૧૮.૧ર.ર૦૧પ

પ્રાણમાં પરોવીને આ આંખો લંબાવી છે, જરા તું પકડી લે,
તારા વિના બેફામ છે દૃશ્યો, રસ્તા, દિશા એને જકડી લે !

નિસર્ગ આહીર, ૧૮.૧ર.ર૦૧પ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *